Ναι, καλά διαβάζεις, γιατί μπορεί να ξεκίνησε το καράτε από τα 10 του, στα 16 του ανακάλυψε ωστόσο το μπαλέτο και λίγο έλειψε να τον κερδίσουν τα Κίροφ αντί για το Χόλιγουντ.
Ευτυχώς που σε πέντε χρόνια τις παράτησε τις πιρουέτες και επέστρεψε στις πολεμικές τέχνες, το kickboxing, το muay thai, το taekwondo και κάτι άλλα δικά του.
Στο kickboxing τα έδωσε βέβαια όλα, νικώντας στους 18 από τους 19 αγώνες του με νοκάουτ! Τότε ήταν που είδε φως και μπήκε στο Λος Άντζελες, μετακομίζοντας εκεί το 1981 για να γίνει ήρωας ταινιών δράσης.
Αφού έκανε κάτι κομπαρσιλίκια και έφτασε κοντά στο να παίξει τον Predator στο «Predator» (πριν αντικατασταθεί από τον Kevin Hall), ήρθε το σωτήριον έτος 1987 που θα κάνει το ντεμπούτο του στο «Bloodsport», κάνοντας όλη την οικουμένη να υποκλιθεί στην αφεντιά του και τη στριφογυριστή κλοτσιά του στη μούρη του κακού.
Την υπόλοιπη δεκαετία του 1980 και το μεγαλύτερο μέρος της επόμενης θα κάνει κυρίως σπαγγάτο για τους παπαράτσι, πρόλαβε ωστόσο να παίξει στα «Kickboxer», «Cyborg», «Timecop» και «Double Impact». Θα τον θυμάσαι στον «Διπλό Αντίκτυπο» δεν μπορεί, εκεί που παίζει τους αποξενωμένους δίδυμους και μας χαρίζει διπλή δόση κωμωδίας: Βαν Νταμ εναντίον Βαν Νταμ, αφού μόνο ο Βαν Νταμ μπορεί να αντιμετωπίσει τον Βαν Νταμ (όσες φορές και να το πεις δεν χάνει τη μαγεία του)…
Μεγάλη ιστορία ήταν πάντως το «Street Fighter», όχι γιατί ήταν καμιά ταινιάρα, αλλά γιατί εκεί κουτούπωνε την Kylie Minogue. Όχι στο γύρισμα, στ’ αλήθεια ντε! Το αποκορύφωμα της καριέρας του.
Άντε και το γεγονός ίσως ότι ζητούσε κάποτε 20 εκατ. δολάρια για μια τριπλέτα ταινιών, αν και πήρε μια κλοτσιά στη μούρη. Και μερικούς τόνους κόκας εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 1990, με τις κακές γλώσσες να μιλούν ακόμα και για 10 γραμμάρια τη μέρα. Πώς να τα βγάλει πέρα ο άνθρωπας με τους πέντε γάμους του, δύο εκ των οποίων με την ίδια γυναίκα;
Αφού το καθημερινό παρτάρισμα ήρθε και τον βρήκε στα ξαφνικά, τα έκοψε όλα, καθάρισε και είπε να επιστρέψει, ήταν όμως πολύ αργά για τον ευαίσθητο ψυχισμό του. Τώρα πάσχει από διπολική διαταραχή και περνά τη μέρα του στο μόνο μέρος που καλμάρει. Το γυμναστήριο, πού αλλού;
Δεκατρία χρόνια καριέρας ακολουθούν στο τηλεοπτικό σινεμά, αφού όλες οι ταινίες της περιόδου κυκλοφορούν αποκλειστικά σε DVD. Το μεγάλο καμ-μπακ το κάνει όπως θα θυμάσαι στο μοναδικό από κάθε άποψη «JCVD», όπου ενσαρκώνει, τι άλλο, τον εαυτό του. Και συμβαίνει το θαύμα: έχοντας περάσει χρόνια και χρόνια γευόμενος το πικρόχολο φαρμάκι των κριτικών κινηματογράφου, οι ειδικοί τον λάτρεψαν να παίζει τον εαυτό του! Ακόμα και Όσκαρ είδαν κάποιοι στην αυτο-ερμηνεία του.
Τα χρόνια πέρασαν και φτάσαμε στο 2010, όταν του προσφέρθηκε φυσικότατα ένας ρόλος στο «Expendables», εκείνος όμως αρνήθηκε γιατί είχε άλλες υποχρεώσεις. Ο Σταλόνε δεν τον άφηνε όμως ήσυχο κι έτσι είπε το μεγάλο ναι για το «Expendables 2». Και το «Kung Fu Panda» βεβαίως, τόσο το δεύτερο όσο και το τρίτο sequel.
Και μετά ήταν αυτή η διαφήμιση με το περιβόητο σπαγγάτο του που όλοι ξαναθυμήθηκαν ποιος ήτο ο Ζαν-Κλοντ Βαν Νταμ και οι φτιαγμένοι από ατσάλι δικέφαλοι, τρικέφαλοι, τεταρτοκέφαλοι και τα σχετικά…
Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το πόσο καταπληκτικός έχει γίνει στις συνεντεύξεις του, φτάνοντας μάλιστα σε τέτοιο σημείο σοφίας και αυτογνωσίας που άρχισε να τρολάρει τους δημοσιογράφους. Πώς αλλιώς να κρίνεις τέτοιες δηλώσεις: «Ο αέρας είναι πανέμορφος, κι όμως δεν μπορείς να τον δεις. Είναι μαλακός, κι όμως δεν μπορείς να τον αγγίξεις. Ο αέρας είναι κάπως σαν το μυαλό μου».
Μιλάμε όμως για τον τρισμέγιστο Ζαν-Κλοντ Βαν Νταμ, τον γίγαντα που γύρισε και είπε: «Η γυναίκα μου δεν είναι η καλύτερη ερωτική παρτενέρ μου, είναι όμως καλή στο νοικοκυριό». Μόνο που δεν μας είπε σε ποιον από τους πέντε γάμους του αναφερόταν.
Και μετά το γύρισε πάλι στα ακατανόητα, ένας σύγχρονος Κομφούκιος ένα πράμα: «Όταν κάνω βόλτα στο σαλόνι μου από το τζάκι ως το παράθυρο, μου παίρνει 10 δευτερόλεπτα, σε ένα πουλί παίρνει όμως ένα δευτερόλεπτο και στο οξυγόνο μηδέν δευτερόλεπτα». Μπήκες; Όχι, ε;
Παρόλα αυτά, χρόνια πολλά JCVD!