Υπάρχουν αυτιά που αφουγκράζονται τους ανεπαίσθητους παφλασμούς μιας ξένης γλώσσας, άλλα που χρειάζονται καιρό για να εξοικειωθούν με το χαρακτηριστικό ηχόχρωμά της και κάποια άλλα πάλι είναι εντελώς κουφά!
Τι κι αν περάσεις το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου σε μια ξένη χώρα; Τι κι αν είσαι προβεβλημένη προσωπικότητα με έντονη κοινωνική ζωή και όχι μια φουκαριάρα γιαγιάκα κλειδαμπαρωμένη σε ένα ανήλιαγο υπόγειο στα εξωτερικά; Το επίπεδο γλωσσικού χειρισμού είναι ακριβώς το ίδιο!
Κι αν πολλοί πέρασαν από τη γειτονιά μας μοστράροντας το αέναα ξενόφερτο, ποντάροντας στην αλλοτινή ξενομανία του νεοέλληνα πιθανώς, οι παρακάτω στέκουν φάροι συντακτικής ανεπάρκειας. Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν τα νιάτα μας ρε γαμώτο…
O «Στο Ελλάντα» Γιάτσεκ Γκμοχ
Ο προπονητής της καρδιάς μας που αντικατέστησε τον Αλέφαντο στα Γιάννενα και χάρισε στη βυσσινί θύελλα το μόνο της πρωτάθλημα ήρθε στο Ελλάντα το 1979. Ολοκλήρωσε δε τη λαμπρή σταδιοδρομία του επί ελληνικών αγωνιστικών χώρων το 2003, αφού πέρασε από καμιά ντουζίνα (ακριβώς) ομάδες της ημεδαπής. Κι όμως, ο μόνιμος προπονητής με τον ελαφρύ προγναθισμό δεν θέλησε ποτέ να μάθει τη σύνταξη της ελληνικής. Θα τον θυμάσαι, δεν μπορεί…
Ο πρίγκιπας Ντούσαν Μπάγεβιτς
Το 1988 ο πρίγκιπας επιστρέφει στην ΑΕΚ ως προπονητής και το 1996 μετατρέπεται από φάρος αεκτζίδικης οπαδικής ανάτασης σε στόχο για darts κάθε ΑΕΚτζή που σέβεται τον εαυτό του. Αφού πέρασε ο μονίμως ανέκφραστος κόουτς από ΠΑΟΚ και επέστρεψε σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό, πριν πάει στον Άρη και επιστρέψει για τρίτη φορά στην ΑΕΚ, κατέληξε προπονητής στον Ατρόμητο, στον πάγκο του οποίου καθόταν μέχρι το 2012. Γιατί τότε δεν έμαθε ποτέ να διατυπώνει μια απλή πρόταση στα ελληνικά; Υποκείμενο, ρήμα, αντικείμενο, οέο;
Ο «ντιετιστής» Πάτρικ Ογκουνσότο
Ο θεούλης Νιγηριανός εμφανίστηκε μια ωραία πρωία στον Εργοτέλη της Γ’ Εθνικής, τον έφτασε στην Α’ και μετά έφυγε για τα ξένα. Ξανάρθε όμως για μια δεύτερη θητεία στον Εργοτέλη και μετά πέρασε από Αχαρναϊκό μεριά πριν συνεχίσει την καριέρα του στην Αθλητική Ένωση Ερμιονίδας. Ναι, σε όμιλο της Δ’ Εθνικής κανονικότατα. Λίγα τα χρονάκια του στην Ελλάδα δεν τα λες, λες λίγα όμως τα ελληνικάκια που έμαθε. Ντες το κε στο ντολόρασι (εδώ θα χρειαστούμε και τη βοήθεια του υποτιτλιστή)…
Το ιταλό Στέφανο Σαρτίνι
Ο ισχυρός άντρας που κρυβόταν πίσω από την πανίσχυρη Ρούλα αποκαλύφθηκε κάποια στιγμή στο φιλοθεάμον πανελλήνιο, κι αυτό για να μοστράρει τα α λα ιταλικά ελληνικά του. Μάγκνα Γκρέτσια κι έτσι. Ο Στέφανο ήρθε στην Ελλάδα το 1992 για να αναλάβει τη σκηνοθετική μπαγκέτα του πρωινάδικου της Ρούλας, καθώς το τηλεσκουπίδι ήταν νέο προϊόν και οι ντόπιοι (όχι οι εγχώριοι) τηλεορασάδες δεν ήξεραν από πού να το πιάσουν. Ο ιταλός καζανόβα κυκλοφόρησε την εθνική μας παρουσιάστρια, τα ‘φτιαξε μετά με την Κατερίνα Λάσπα και αγάπησε τον τόπο μας σαν δεύτερη πατρίδα. Φανταζόμαστε δηλαδή ότι και τα ιταλικά έτσι τα μιλάει! Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με πλημμελή συντακτική παιδεία, αλλά με πραγματικά δυσλειτουργική άρθρωση των λέξεων. Δεν βγαίνει μιλιά λέμε…
Η Τζούλι η Μασίνο
Η τηλεοπτική δασκάλα φωνητικής τοποθέτησης είναι στην Ελλάδα από το 1983, ομιλεί όμως τη διεθνή γλώσσα της μουσικής, γι’ αυτό και τα ελληνικά συνεχίζουν να είναι ένα εξωτικό φρούτο για την ίδια. Δηλαδή, 36 χρόνια παραμονής σε έναν τόπο και συνεχούς επαγγελματικής δραστηριότητας και δεν πιάνεις γρι από τη γλώσσα; Ούτε τη μουσικότητά της;
Εκτός συναγωνισμού: Ο «Ρόοοι Τάρρρπλεϊ» Στιβ Γιατζόγλου
Εντάξει, ξένος με την κυριολεκτική σημασία δεν είναι, είναι όμως Ελληνοαμερικάνος και μάλιστα σκληροπυρηνικός σε επίπεδο προφοράς! Ο λατρεμένος Στιβ ήρθε στον Γαύρο το 1982 ως παίκτης και πέρασε μετά ως κόουτς από τους πάντες, από Ολυμπιακό και Άρη μέχρι ΑΕΚ και Ηρακλή. Μετά έπαιξε μπουνιές με τον παίκτη του Κάρεϊ Σκάρι και όσο να τα κάνει όλα αυτά, μιλούσε τα ελληνικά με παραδοσιακή προφορά Κονέκτικατ που τόσο προσπάθησε να διασώσει από την αφομοιωτική δράση της ελληνικής. Και τα κατάφερε εξόχως!