Η Χρυσηίδα Δημουλίδου ξαναποσύρεται από την συγγραφή βιβλίων (για κάνα δίμηνο υποθέτουμε) για λόγους που όπως η ίδια λέει θα αποκαλύψει αργότερα.
Στο μεταξύ όμως, φαίνεται ότι βρίσκει ένα πιο πρακτικό τρόπο να έρχεται σε επαφή με το ψαγμένο κοινό της, μεταλαμπαδεύοντας τις εμπειρίες της μετά από μία γεμάτη εικοσαετία (και κάτι ψιλά) συγγραμμάτων που έδωσαν ψωμί σε πολύ κόσμο (εκδότες, rewriters, διορθωτές, τυπογράφους, εργαζόμενους στην ανακύκλωση, κακεντρεχείς bloggers κα).
Τι δηλαδή; Ο Πάολος ο Κοέλιος είναι καλύτερος που με ένα σύμπαν που συνωμοτεί έχει γίνει viral πριν καν δημιουργηθεί η λέξη αυτή;
Έτσι λοιπόν, η δικιά μας, η αγαπημένη μας, η αειθαλής, η κοκκινομάλλα της καρδιάς μας, τώρα που έχει χρόνο, πετάει σωρηδόν ατάκες στο facebook, ελπίζοντας (εμείς) κάποια από αυτές να γίνει το νέο μότο που θα σπάσει τα νεύρα των απανταχού αλλεργικών στην φιλοσοφία.
Και, οκ, μπορεί σε κάποιες ατάκες μίας πρότασης να έχει μερικά συντακτικά λαθάκια, αλλά βρε παιδιά, δείξτε κατανόηση. Συγγραφέας είναι, όχι λογοτέχνης.
Ας απολαύσουμε λοιπόν, λίγη από την σοφία που μοιράζεται με το ταπεινό κοινό της…