Η τεκίλα είναι ένα ποτό που γενικά είναι υποτιμημένο και αυτό γιατί πολύ συχνά πίνεται λάθος. Και για να προλάβω την σκέψη σας – Όχι … η τεκίλα δεν είναι μόνο για σφηνάκια για να την ακούσεις περισσότερο. Βασικά δεν είναι καθόλου να την πιείς σε σφηνάκι (ούτε αν είσαι φοιτητής , αλλά ούτε και να προσπαθήσεις να κεράσεις την κοπελίτσα στο bar). Αν δεν σ’αρέσει μέχρι τώρα η τεκίλα ξανασκέψου το. Μπορεί πολύ απλά το πρόβλημα να είναι ότι έχεις δοκιμάσει φθηνή(ποιοτικά) τεκίλα και τελικά δεν σου άρεσε ή ότι δεν ξέρεις πολλά για αυτό το ποτό και πως πίνεται.
Κάναμε λοιπόν την έρευνα, ρωτήσαμε, δοκιμάσαμε και μάθαμε από έμπειρους fan της τεκίλας μερικά tips για τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε, ώστε να σεβόμαστε την αξία της και να απολαμβάνουμε τη γεύση της και το άρωμα της.
– Όχι ακριβή τεκίλα στις margaritas ( είναι σαν να ρίχνεις σιρόπι βύσσινο σε μια καλοψημένη μπριζόλα)
– Όχι σφηνάκι ( η τεκίλα δεν είναι για μικρές ποσότητες, ούτε για να τσιτώσουν τα σαγόνια σου από την πικράδα πίνοντας σφηνάκια. Στροβίλισε τη και άσε το άρωμα της να εισχωρήσει μέσα σου και απήλαυσε την.
– Ούτε λάιμ, ούτε αλάτι , ούτε σκουλήκι. ( Το λάιμ και το αλάτι είναι για να βοηθούν τους άπειρους να ανεχτούν την άσχημη γεύση των κατώτερων ποιοτικά ποτών.) Η πραγματική τεκίλα έχει τέλεια γεύση από μόνη της και δε χρειάζεται επιπρόσθετα. Μιλάμε για ένα πάρα πολύ καθαρό ποτό. Ένα ποτό που προέρχεται 100% από την καρδιά της αγαύης και τον χυμό της. Δεν υπάρχει πραγματική τεκίλα που φτιάχνεται από λιγότερο από 100% μπλε αγαύη. Όσο για το σκουλήκι είναι περισσότερο θέμα marketing παρά απόλαυσης.
Για να παραχθεί η τεκίλα περνάει από πολλά στάδια μέχρι να φτάσει στο ποτήρι σου. Οι μυημένοι λένε χωρίς πάγο, μόνο ένα λεμονάκι στο πάτο να χορεύει . Από την πατρίδα της τεκίλας (την επαρχία Jalisco στο Μεξικό και τις εκτάσεις της Guadalajara , εκεί όπου εργάζονται οι θεριστές (jimador αν σου λέει κάτι) η τεκίλα επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί μόνο απο μία συγκεκριμένη ποικιλία μπλε αγαύης , που θα γίνει η απόσταξη και θα πάει στο βαρελάκι της για ωρίμανση.
Λευκή (ασημένια) ή χρυσή, reposado ή anejo, η τεκίλα είναι ένα ποτό που αξίζει να δοκιμάσεις.
Blanco (Λευκή ή ασημένια): Καθαρή, μη ωριμασμένη, άχρωμη τεκίλα
Oro (Χρυσή): Μη ωριμασμένη, συνήθως χρωματισμένη και αρωματισμένη με καραμέλα ή και άλλα πρόσθετα τεκίλα.
Reposado: Ωριμασμένη από 2 έως 12 μήνες σε μεγάλα ή μικρά δρύινα βαρέλια. Έχει έναν ανοιχτό χρυσό τόνο στο χρώμα.
Anejo (Παλαιωμένη): Ωριμασμένη για τουλάχιστον ένα χρόνο σε δρύινα βαρέλια μεγάλης χωρητικότητας. Συνήθως αυτά τα βαρέλια είναι παλιά βαρέλια bourbon ή cognac. Είναι συνήθως σε σκούρο χρυσό τόνο χρωματικά.
Ακριβώς όπως και στο κρασί, είναι όλα θέμα γούστου. Καλύτερη τεκίλα είναι αυτή που αρέσει σε εσάς περισσότερο.
Αν θέλεις λοιπόν να ρίξεις στο ποτήρι σου και να γευτείς διαφορετικά την τεκίλα το Libertin έχει να σου προτείνει 5 ετικέτες.
Don Julio Blanco
Casa Noble Blanco Crystal
Jose Cuervo 1800 Antigua Anejo
El Conquistador Anejo
Patron Reposado
