Ψιτ, μεταξύ μας τώρα, λίγο χωριάταροι εξακολουθούμε να είμαστε ως έθνος. Νιώθουμε τόσο μεγάλη την ανάγκη της (αυτό)επιβεβαίωσης που αρκεί μία εικασία κάποιου, για να γίνουμε ντούκι από εθνική υπερηφάνεια και να μας σηκωθεί στην ιδέα αυταπάτη ότι ο Έλληνας είναι ο πατέρας όλου του πλανήτη.
Τελευταίο χτύπημα ο πήλινος στρατός της Κίνας...
Σύμφωνα με το BBC, μια έρευνα Κινέζων αρχαιολόγων υποδεικνύει ότι ο πήλινος στρατός που είχε βρεθεί κοντά στον τάφο του πρώτου αυτοκράτορα στο Xian, μπορεί να έχει επιρροές από την αρχαία ελληνική γλυπτική και ότι Έλληνες τεχνίτες μπορεί να είχαν εκπαιδεύσει Κινέζους κατά τον 3ο αι. π.Χ.
Αυτά βέβαια είναι ακόμα στην θεωρία και υπάρχει πολύ μέλλον μέχρι να υπάρξει κάτι επίσημο. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι πιθανό. Αντιθέτως, όπως θα δούμε παρακάτω, διόλου δεν αποκλείεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Η πλάκα όμως αρχίζει όταν το θέμα αναπαράγεται από το ελληνικά site! Με τίτλους κι επισημάνσεις όπως “Δημιούργημα των Ελλήνων ο πήλινος στρατός της Κίνας“, “Οι Έλληνες πήγαν στην Κίνα πριν τον Μάρκο Πόλο“.
Ρε παλικάρια, ποιος σας είχε πει ότι ο Μάρκο Πόλο ήταν ο πρώτος δυτικός που είχε πάει στην Κίνα; Ούτε καν ο ίδιος ο Πόλο (του οποίου οι ιστορίες αμφισβητούνται για το κατά πόσο είναι έγκυρες ή υπερβολικές) δεν είχε πει τέτοια παπάτζα. Εκείνος είχε ξεκινήσει το περίφημο ταξίδι του το 1271 και επέστρεψε στην Βενετία 24 χρόνια μετά.
Ο δε δρόμος του μεταξιού (όπως ονομάστηκε τον 19ο αιώνα το εμπορικό δίκτυο που συνέδεε την Κίνα με την Ευρώπη) είχε ανοίξει επί δυναστείας Χαν, και κυρίως την περίοδο των εξερευνήσεων του Τσανγκ Τσιάν κατά τον 2ο π.Χ. αιώνα.
Κι επειδή, μπορεί κάποιοι να σοκάρονται που ανακαλύπτουν ότι ο Μάρκο Πόλο δεν ανακάλυψε την Κίνα, θα κάνουμε ένα κόπι πάστε ( α, ρε Πολάκη, μας άλλαξες την ζωή) σχετικά με τον δρόμο του μεταξιού από ένα site που ομολογουμένως είναι πολύ δύσκολο να εντοπισθεί: wikipedia το λένε (ίσως κάποιο το έχουν ακουστά – ναι, ειρωνευόμαστε):
Hellenistic era
The next major step in the development of the Silk Road was the expansion of the Greek empire of Alexander the Great into Central Asia. In August 329 BCE, at the mouth of the Fergana Valley in Tajikistan across the mountain pass from the modern Chinese province of Xinjiang, Alexander founded the city of Alexandria Eschate or “Alexandria The Furthest”.[20] This later became a major staging point on the northern Silk Route. See Dayuan (Ta-yuan; Chinese: 大宛; literarily “Great Ionians”).
The Greeks remained in Central Asia for the next three centuries, first through the administration of the Seleucid Empire, and then with the establishment of the Greco-Bactrian Kingdom (250 BCE-125 BCE) in Bactria (modern Afghanistan, Tajikistan, and Pakistan) and the later Indo-Greek Kingdom (180 BCE – 10 CE) in modern northern Pakistan and Afghanistan. They continued to expand eastward, especially during the reign of Euthydemus (230–200 BCE), who extended his control beyond Alexandria Eschate to Sogdiana. There are indications that he may have led expeditions as far as Kashgar in Chinese Turkestan, leading to the first known contacts between China and the West around 200 BCE. The Greek historian Strabo writes, “they extended their empire even as far as the Seres (China) and the Phryni.”[21]
The Hellenistic world and Classical Greek philosophy mixed with Eastern philosophies,[22] leading to syncretisms such as Greco-Buddhism.
Με λίγα και απλά λόγια, για όσους δεν κατέχουν το αγγλικό, το παραπάνω κειμενάκι μας λέει:
Ελληνιστική περίοδος.
Το μεγάλο βήμα για την δημιουργία του δρόμου του μεταξιού ήταν η επέκταση της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το 329 π.Χ. ίδρυσε μία ακόμα Αλεξάνδρεια, στο Τατζικιστάν, που συνορεύει με την επαρχία Xinjiang της σύγχρονης Κίνας και αργότερα έγινε σημαντική στάση του δρόμου του μεταξιού. Οι Έλληνες έμειναν εκεί τους επόμενους τρεις αιώνες. Συνέχισαν να επεκτείνονται ανατολικά ειδικά κατά την βασιλεία του Ευθυδημου (230-200 Π.Χ.). Υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορεί να έφτασαν μέχρι το Κασγκάρ στο Κινέζικο Τουρκμενιστάν οδηγώντας στις πρώτες γνωστές επαφές μεταξύ Κίνας και Δύσης γύρω στο 200 π.Χ.
Τι μας λέει όλο αυτό;
Ότι η ανακάλυψη της Κίνας από τους δυτικούς δεν έγινε από τον Μάρκο Πόλο όπως νόμιζαν οι Έλληνες δημοσιογράφοι.
Και ότι οι επαφές Ελλήνων και Κινέζων (που συνεπάγεται αλληλοεπιροές σε διάφορους τομείς) δεν είναι ούτε νέο, ούτε υπήρξε μυστικό (η αγγλική wikipedia τα λέει, όχι η ελληνική άρα δεν έχουμε μία ακόμα ανθελληνική συνωμοσία).
Μπορεί να υπήρξε ελληνικός δάκτυλος στην δημιουργία του πήλινου στρατού; Ναι, δεν αποκλείεται. Ωστόσο ακόμα δεν ξέρουμε το μέγεθος της επιρροής (αν αυτή επιβεβαιωθεί).
Απλά ο ντόρος που γίνεται τώρα οφείλεται στην ημιμάθεια έως και αμάθεια που μας μαστίζει.
Λεπτομέρειες που ένας δημοσιογράφος οφείλει να ψάχνει και να μαθαίνει ώστε να αναπαράγει σωστά μία είδηση ή ένα γεγονός.
Αλλιώς μπορεί να βαυκαλίζεται σαν τον μπαμπά Portokalos που θεωρούσε ότι κάθε λέξη είχε ελληνική ρίζα. Μέχρι και το γιαπωνέζικο κιμονό!