Το να βλέπεις ψυχικά διαταραγμένους τύπους να διαλύουν ολοκληρωτικά φιγούρες θρυλικών ηρώων, με τα ονόματα εδώ να είναι ηχηρά, είναι ένα θέαμα που δεν το αντέχει ο καθένας. Και μάλιστα σε slow motion κιόλας, αργά και σαδιστικά.
Είναι σαν να παίρνει ένας ένα σφυρί (ή μπαστούνι του μπέιζμπολ ή κατάνα ή πυροβόλο ή ό,τι άλλο έχει εύκαιρο τέλος πάντων) και να γκρεμίζει κομμάτια της παιδικής σου ηλικίας.
Και καλά ο Hulk και το Χελωνονιντζάκι, το Minion τι τους έφταιξε ρε γαμώτο;
Αν αντέχεις τέτοια κακοποίηση, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.