Αφού μας άφησαν μερικά χρόνια για να πάρουμε ανάσα, οι αμερικάνοι παραγωγοί τηλεοπτικών σειρών ξαναχτυπούν. Για την ακρίβεια ξαναχτυπούν αλύπητα την ελληνική μυθολογία.
Οι παλιότεροι θα θυμούνται τα 90ς με τον Ηρακλή και τη Ζήνα, δύο από τις πιο κωμικοτραγικές αφηγήσεις άθλων αρχαίων ηρώων.
Κάναμε αμάν και πως να σταματήσει να τις παίζει το Star και από πέρσι ξεκίνησε νέο τρόπαριο.
Το πρώτο χτύπημα ήταν το Atlantis και το νέο (ζεστό, σπαρτάράει) το Olympus.
Η μόνη που διασώζεται είναι η Οδύσσεια με τον Αρμάν Ασάντε στο ρόλο του πολυμήχανου βασιλιά της Ιθάκης η οποία όμως στην ουσία ήτα τηλεταινία αποτελούμενη από δύο μέρη.
Πάμε να δούμε τις πιο στιγμές και ήρωες βγαλμένους από τραγωδία…
Ηρακλής
Άντε, να χωνέψουμε ότι ο Ηρακλής μοιάζει με Σουηδό τουρίστα. Άντε να δεχτούμε ότι το αγαπημένου όπλο δεν ήταν το ρόπαλο αλλά οι γροθιές του κι ενίοτε σπαθιά ή ότι άλλο έβρισκε στο διάβα του. Άντε να δεχτούμε ότι το ντύσιμο του άνετα θα πέρναγε στο Blue Oyster (μπότες, δερμάτινο παντελόνι, μόνο η πουκαμισοζακέτα δεν θα κόλλαγε). Πώς όμως να δεχτούμε το ότι έριξαν ότι άθλο είχε πάρει το αυτί τους σε ένα σέικερ και επιδόθηκαν σε ακατάπαυστη παλινδρομική κίνηση του χεριού (πώς γίνεται η μαλακία; Ε, έτσι) μέχρι να βγάλουν το σεναρικό αποτέλεσμα;
Ο Ηρακλής σκότωσε τον Μινώταυρο, την Μέδουσα και γενικότερα κατάκλεψε την δόξα δεκάδων άλλων αρχαίων ηρώων.
Ζίνα
Ξεκίνησε από σύγχρονη του Ηρακλή κι έφτασε να πολεμάει ακόμα και τις ρωμαϊκές λεγεώνες. Ευτυχώς που σταμάτησε η σειρά πριν χριστεί ιππότης Τζενάι και μονομαχήσει με τον Νταρθ Βέιντερ.
Ακόμα και το λεσβιακό με την Γκαμπριέλα, δεν το είδαμε ποτέ να ολοκλξρώνεται, έτσι να υπάρχει και κάτι να γουστάρουμε.
Τουλάχιστον εσωζε αραιά και που την κατάσταση το τουμπάνι η Καλλίστω.
Atlantis
Ο Ιάσονας ταξιδεύει στο παρελθόν και βρίσκεται στην χαμένη Ατλαντίδα που τότε δεν ήταν χαμένη και κάνει παρέα με τον Πυθαγόρα (ο οποίος πρέπει να γεννήθηκε μόλις λίγους αιώνες μετά την εξαφάνιση της) και τον Ηρακλή ο οποίος είναι όλα τα λεφτά. Κοντός, χοντρός, καραλφός και δειλός. Μάλλον Μπιρακλή θα έπρεπε να τον έλεγαν.
Εκεί λοιπόν, στην Ατλαντίδα, ο Ιάσονας παίρνει εκδίκηση από τον Ηρακλή (που λέγαμε νωρίτερα, αυτόν με πρωταγωνιστή τον “Σουηδό”) και κατακλέβει με την σειρά του διάφορους άθλους. Ή πιο σωστά, βάσει σεναρίου και σκηνοθεσίας, “άθλιους”.
Olympus
Το τελευταίο (αλύπητο) χτύπημα. Πρώτο πλάνο κάτι πατούσες και αμέσως μετά ο Θησέας (του οποίου το όνομα δεν αποκαλύπτουν για να μας κρατάνε σε αγωνία, αλλά ποιον άλλο πρωτότοκο γιο είχε ο Αιγέας;) που μοιάζει περισσότερο με θύμα μπούλινγκ παρά με ήρωα. Ο δε βασιλιάς Αιγέας θυμίζει περισσότερο Νίκο Μουτσινά!
Στην πορεία όμως ανακαλύπτπουμε ότι το όνομα του δεν είναι Θησέα αλλά Ήρωας που πρέπει να σώσει τον Δία (ο οποίος μοια΄ζει περισσότερο με γιγάντιο σκουλίκι παρά με θεό) από τους άλλους ολύμπιους θεούς που την είδαν αντάρτες.
Αρπα κόλλα σκηνοθεσία, ερμηνείες για βατόμουρα και ντομάτες. Όσο για τα σκηνικά δεν υπάρχουν. Κυριολεκτικά δεν υπάρχουν. Είναι όλο στουντιακό με green box. Και μάλιστα τόσο κακοδουλεμένο που περιμένεις από στιγμή σε στιγμή να πεταχτεί ο Αρνιακός να πει τον καιρό.
Βλέποντας τέτοιες σειρές, και ζητώ συγνώμη προκαταβολικά από του φίλους δωδεκαθεϊστές, για ένα πράγμα είμαι σίγουρος: Δεν υπάρχει Δίας.