Διχασμός σημαίνει να υπάρχουν δύο στρατόπεδα.
Όταν όμως υπάρχει ένα τρίτο τι γίνεται;
Όταν αυτό το τρίτο είναι και -ενδεχομένως- η πλειονότητα του κόσμου, πόσο σοβαρό πρόβλημα δημιουργεί;
Και τι κάνουμε τότε; Το εξαφανίζουμε.
Πώς το εξαφανίζουμε;
Εστιάζοντας και αναδεικνύοντας το αντίπαλο από εμάς στρατόπεδο, ειδικά όταν έχουμε την τύχη να απαρτίζεται είτε από γραφικούς είτε από φανατικούς.
Δεν έχει καμία σημασία αν οι ίδιοι γραφικοί και φανατικοί εξυπηρετούσαν τον δικό μας σκοπό μέχρι πριν δύο χρόνια. Τώρα δεν το κάνουν αλλά μπορούμε να τους χρησιμοποιήσουμε αλλιώς.
Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, κάτι.
Η ιστορία των εμβολίων κατά του covid μόλις ξεκίνησε να γράφεται. Που σημαίνει ότι είναι πολλά που δεν ξέρουμε ακόμα. Ασφαλώς και υπάρχει σοβαρή -μέχρι στιγμής- προστασία αλλά ακόμα δεν ξέρουμε διάρκεια ανοσίας, δεν ξέρουμε πόσες ή σε τι βαθμό από τις νέες μεταλλάξεις θα καλύπτουν (ήδη σήμερα άκουσα στο ράδιο για την Ε που δεν την καλύπτουν), δεν ξέρουμε σίγουρα αν υπάρχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στον οργανισμό. Εδώ να κάνουμε μία παρένθεση προκειμένου να διαχρίσουμε την περίπτωση των εκτάκτων εμβολίου κατά του covid με τα άλλα εμβόλια που πέρασαν από περισσότερα στάδια μέχρι την έγκριση τους και έχουν κυριολεκτικά σώσει την ανθρωπότητα. Κλείνει η παρένθεση.
Φυσικά και υπάρχει ένας βαθμός ρίσκου κι αυτό είναι κάτι που το αποδέχεται ουσιαστικά και ο ΠΟΥ αφού πρόκειται για εμβόλια που βρήκαν με την μορφή της εκτάκτου ανάγκης. Και καλώς και σωστά βγήκαν. Όπως καλώς έχει το δικαίωμα και κάποιος να είναι επιφυλακτικός ή να φοβάται.
Μέχρι εκεί όμως.
Όταν στις διαμαρτυρίες μπαίνουν σταυροί και σημαίες το θέμα γελοιοποιείται.
Έχει τεράστια διαφορά η αντίδραση στα μέτρα που διαχωρίζουν τους πολίτες και είναι μάλιστα επιλεκτικά (πχ δεν μπορείς να πιεις ποτό σε κλειστό χώρο αν είσαι ανεμβολίαστος αλλά είναι οκ να στριμωχτείς στο λεωφορείο) από τις θρησκόληπτες και μπατριωτικές αρλούμπες.
Απ όσο έχω μπορέσει να δω, οι πλειονότητα είναι κατά των μέτρων διαχωρισμού κι όχι των εμβολίων. Κατά των μέτρων διαχωρισμού είναι και οι περισσότεροι εμβολιασμένοι.
Κι εγώ προσωπικά έχω κάνει την πρώτη δόση και είμαι εντελώς κατά του διαχωρισμού. Κακά τα ψέματα, ο ανεμβολίαστος έχει να φοβάται εμένα περισσότερο απ ότι εγώ αυτόν.
Αυτό όμως το μεγάλο μέρος των πολιτών που φωνάζουν κατά του διαχωριμού με κοινωνικά κριτήρια (κατά του διαχωρισμού δλδ) δεν το βλέπουμε στα ΜΜΕ. Επιλέγουν να κάνουν σημαία τους ίδιους έτρεχαν στα συλλαλητήρια της Μακεδονίας δίνοντας δυνατές εικόνες που συνδύαζαν εικόνες της Παναγίας και ελληνικές σημαίες με γυμνούς αντρικούς τριχωτούς κώλους.
Γιατί;
Γιατί οι φωνές της μέσης οδού δεν πρέπει να ακούγονται και ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι να ακουστούν πιο δυνατά (κι ας είναι λιγότεροι) αυτές των γραφικών. Γιατί βολεύουν οι γραφικοί μιας και μπορούν να χαρακτηριστούν ψεκασμένοι. Όχι, ότι δεν είναι αλλά κάποιος με λίγο μυαλό θεωρώ ότι πιάνει το point.
Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τα “μην παραχαράσετε την ιστορία και την πανδημία”, ας αφήσουμε τις μεθόδους “μαστίγιο” και “ελευθερία για εκείνους που την δικαιούνται” (την ελευθερία δεν την δικαιούται μόνο εκείνος που προσπαθεί να στερήσει την ελευθερία του άλλου) και ας δούμε σοβαρά την κατάσταση.
Και όχι, το να λες “με τον τουρισμό δεν κολλάει” δεν είναι σοβαρό κύριε Θεοχάρη. Γιατί αν για τις διεθνείς μετακινήσεις είχατε κάνει ό,τι και με τον απλό κόσμο που τον κλείσατε σπίτι δεν θα χρειαζόταν να κλείσετε τον κόσμο σπίτι και μαζί την 24/7/365 παραγωγή και διακίνηση χρήματος.
Και στο ερώτημα: “οι άλλοι τι καλύτερο θα έκαναν;” η απάντηση είναι “αν έκαναν τα ίδια, τα ίδια θα λέγαμε και γι αυτούς”.