Το ρεκόρ του Αλέξη φάνταζε ακατάρριπτο. Μέχρι που ήρθε ο Κυριάκος και τον έκανε να φάει τη σκόνη του.
Ήταν πάλι Ιούλιος, πέντε χρόνια πίσω, όταν ο Αλέξης Τσίπρας ως πρώτη φορά αριστερός πρωθυπουργός της Ελλάδας και ευρωαντάρτης, κλεινόταν σε ένα δωμάτιο με Μέρκελ, Σόιμπλε και κάτι άλλους έχοντας ως ισχυρό χαρτί (στη φαντασία του) το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος και στο βάθος να αχνοφαίνεται η απειλή του GREXIT.
Στόχος στις διαπραγματεύσεις με τους ευρωπαίους ηγέτες ήταν να μην υπάρξει νέο μνημόνιο για την Ελλάδα. Απέναντι του εκτός από τον σκληρό καργιόλη (και σκέτο καργιόλη για εμάς τους Έλληνες) Σόιμπλε και τους λοιπούς ομόλογους του είχε και σχεδόν σύσσωμη την τότε αντιπολίτευση στην Ελλάδα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) που του ζητούσε να πει ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ με όποιο κόστος.
Τελικά GREXIT δεν είχαμε, νέο μνημόνιο είχαμε αλλά αυτό που έμεινε στην ιστορία ήταν η διάρκεια των διαπραγματεύσεων.
Η 17ωρη διαπραγμάτευση μπήκε σε περίοπτη θέση στο βιογραφικό του Τσίπρα και τα ένσημα αυτά τα φόρεσε σαν… μετάλλια.
Φυσικά κι όλοι μας θαυμάσαμε τον Αλέξη. Ποιος δεν θα ήθελε να έχει δουλέψει στη ζωή του 17 ώρες όλες κι όλες κι ας ήταν σερί;
Κι εκεί που προσκηνούσαμε τον Τσίπραρο για το επίτευγμα του βρήκαμε τώρα νέο ήρωα στο πρόσωπο του Μητσοτάκη.
Ο Κυριάκος πήγε στη σύνοδο κορυφής των ευρωπαίων ηγετών όπου έλαβαν χώρα οι διαπραγματεύσεις για το πώς θα μοιραστεί το πακέτο οικονομικής υποστήριξης των χωρών που επλήγησαν από τον covid.
Μάλιστα έχασε ένα ολόκληρο ΠΣΚ από τις καθιερωμένες εξορμήσεις του σε Χανιά ή άλλους τουριστικούς προορισμούς. Τόση αυταπάρνηση. Και σα να μην έφτανε αυτό, έμεινε και 2 μέρες σερί ξύπνιος, κάτι που είχε να κάνει από τότε που ήταν άγριο νιάτο.
Πλέον το επιχείρημα των αριστερών πώς ο Τσίπρας έχει δουλέψει περισσότερο στη ζωή του από τον Μητσοτάκη πήγε περίπατο.
Τώρα περιμένουμε από τον αδέκαστο Αρκά να φτιάξει και για τη περίπτωση του ένα ανάλογο ευφυολόγημα…
