Οι παραγωγοί του Game of Thrones υπόσχονταν ότι το τελευταίο επεισόδιο του 50υ κύκλου θα είχε πολλές εκπλήξεις. Και όταν μιλάμε για το GoT σπανίζουν οι ευχάριστες (πχ θάνατος Τζόφρι).
Αν εξαιρέσουμε, λοιπόν, την σφαγή του παιδέρα, τα υπόλοιπα χτυπήματα έπεσαν στους ρυθμούς που έριχνε σφαλιάρες ο Βέγγος στις αδερφές του.
Μόνο που το τέλος μας άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Όχι γιατί πέθανε ένα βασικός και συμπαθής πρωταγωνιστής (μετά τις κρυάδες με Ένταρντ και Ρομπ Σταρκ τίποτα δεν μπορεί να μας σοκάρει πια) αλλά γιατί ήταν στεγνή αντιγραφή της δολοφονίας του Ιούλιου Καίσαρα.
Μάλιστα το copy paste συμπεριέλαβε ακόμα και τον Βρούτο. Μπορεί τα τελευταία λόγια του Jon να μην ήταν “κι εσύ τέκνο Όλλυ;” (από το “κι εσύ τέκνο Βρούτε” που κατά τους ιστορικούς λανθασμένα έχει επικρατήσει) αλλά η ύστατη μαχαιριά δεν ήταν μόνο στην καρδιά του Σνόου αλλά στην πρωτοτυπία του έπους του Μάρτιν.
Οκ, γενικότερα οι εμπνεύσεις από πραγματικά ιστορικά γεγονότα είναι πολλές αλλά πιστή αντιγραφή δεν είχαμε δει μέχρι τώρα.
Είμαι σίγουρος ότι για τους ανιστόρητους τηλεθεατές (που μόνο λίγοι δεν θα είναι), η σκηνή μπορεί να φαντάζει από μεγαλοφυής έως και τύπου “αυτά δεν γίνονται” αλλά όχι μόνο έχει γίνει, αλλά συνέβη και στον ισχυρότερο άντρας τη Ρωμαϊκής Δημοκρατίας στις αρχές τις μετάβασης της σε αυτοκρατορία.
Δεν λέω, είχαμε μία ακόμα σκηνή που δημιούργησε συναισθηματική φόρτιση, αλλά αυτό το copy paste μία αίσθηση ξενέρας την αφήνει…
PS
Ο θάνατος του Jon Snow στη σειρά διαφέρει από αυτόν που έγραψε ο Μάρτιν για τα βιβλία του. Επομένως το κρίμα της αντιγραφής/επικόλλησης πέφτει στους σεναριογράφους.
Για την ιστορία, ο Μάρτιν ναι μεν “σκοτώνει” τον Σνόου με πολλαπλές μαχαιριές από την Νυχτερινή Φρουρά αλλά σε φάση αυθόρμητης ανταρσίας και όχι ενέδρας.