Πέρα από τις ουρές στα ΑΤΜ, τις τράπεζες, τα σουπερμάρκετ και τα βενζινάδικα, υπάρχει ένας ακόμα ακήρυχτος πόλεμος που παίζεται στο περιθώριο της εθνικής μας περιπέτειας.
Όσοι εμπορεύονται χύτρες ταχύτητας το ξέρουν καλά, γιατί έχουν ξεπουλήσει εδώ και καιρό! Ποιος θα περίμενε ότι η ταπεινή χύτρα θα είχε τέτοια ζήτηση καταμεσής της κρίσης;
Κι όμως, αν και ο λόγος δεν είναι καθόλου προφανής. Βλέπετε όσοι σπεύδουν να σηκώσουν το κομπόδεμα από την τράπεζα πρέπει κάπου να το κρύψουν και το στρώμα είναι πασέ. Άσε που την κρυψώνα την ξέρουν όλοι, κάθε λωποδύτης και μπουκαδόρος που σέβεται τον εαυτό του γνωρίζει πού να ψάξει για τις καραβιές των μετρητών που έχουν μεταφερθεί από τα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας της Ελλάδος σε μπαούλα, σεντούκια, ντιβάνια, καρέκλες και σκαμπό.
Κι έτσι η λύση ακούει στη χύτρα! Τι γιατί, μα γιατί μπορείς να τη θάψεις και είναι αεροστεγής και υδατοστεγής, χάρη στην επαναστατική βαλβίδα της. Ούτε από χώμα καταλαβαίνει ούτε από βροχή, εγγυόμενη παράλληλα τη μακροημέρευση του παραδακίου εντός της.
Όχι, δεν κάνουμε καθόλου πλάκα, το πράγμα και αληθινό είναι και αρκούντως σοβαρό μέσα στην κωμικοτραγικότητά του. Σοβαρό για την υπόληψή μας στο μέλλον φυσικά. Φανταστείτε την εικόνα: οι αρχαιολόγοι του 3000 μ.Χ. θα ξεθάβουν από κήπους και αυλές χύτρες τίγκα στα ευρώ και άντε να σώσεις μετά την υπόσταση της Ελλάδας του 2015 μ.Χ.
Όλο και κάποιος θα ξεχάσει πού τα έχει θάψει ή θα του χτυπήσει το Αλτσχάιμερ την πόρτα και άντε μετά να εξηγήσεις στον ιστορικό του μέλλοντος τι δουλειά είχαν τα ευρώπουλα στην κατσαρόλα! Σαν τους μεταπολεμικούς ντενεκέδες ένα πράμα, μόνο που για λίρες ούτε λόγος πια…